زندگی نامه
سال 1321 در شیراز به دنیا آمد. پدرش ارتشی و سردبیر ماهنامه ارتش بود. او تابستان‌ها با پدرش به محل کار او می‌رفت. آن‌جا با آقای جعفر تجارتی که کاریکاتوریست بود آشناشد. چون کامبیز درمبخش دستی قوی در نقاشی داشت، جعفر تجارتی در این زمینه به او کمک‌کرد و در واقع آغاز حرفه و هنر کاریکاتور برای او از همان‌جا بود. از ۱۴ سالگی همکاری خود را با نشریات ایرانی، از جمله توفیق، شروع‌کرد و برای ادامه تحصیلاتش وارد هنرستان هنرهای زیبای تهران شد.
کامبیز درمبخش بیش از ۵۰ نمایشگاه انفرادی و ده‌ها نمایشگاه گروهی در داخل و خارج از کشور برگزارکرده و برنده جوايز اول بسياري از معتبرترين مسابقات بين‌المللي كاريكاتور از جمله: ژاپن، آلمان، سوئيس، بلژيك، تركيه، برزيل و يوگسلاوي شده است. علاوه بر آن، در كارنامه خود جوايز بين‌المللي بسياري نیز دارد. آثار او در گنجينه موزه‌هاي معتبر جهان از جمله موزه كاريكاتور «بازل» سوئيس، موزه كاريكاتور «گابروو» بلغارستان، موزه «هيروشيما» ژاپن، موزه «ضد جنگ» يوگسلاوي، موزه «كاريكاتور» استانبول تركيه، موزه كاريكاتور «ورشو» لهستان، مجموعه شهرداري شهر فرانكفورت آلمان، موزه هنرهاي معاصر ايران و … موجوداست.
کتاب‌های متعددی در زمینه تصویرسازی و کاریکاتور تاکنون از او چاپ و منتشر شده است که در آن میان می‌توان به «بدون شرح» (ایران)، «دفتر خاطرات فرشته‌ها» (ایران)، «کتاب کامبیز» (ایتالیا)، «میازار موری که دانه‌کش است»، «المپیک خنده»، «سمفونی خطوط»، «اگر داوینچی مرا می‌دید»، کتاب‌های مشترک «طنزاندیشان امروز ایران»، «طنزاندیشان امروز ایران در خارج از کشور» و…اشاره‌کرد. استاد کامبیز درمبخش در روز 15 آبان سال 1400 بر اثر مبتلا به کرونا درگذشت.
استاد کامبیز درمبخش مدرک درجه‌یک‌هنری داشت و از ابتدای تأسیس مؤسسه هنرمندان پیشکسوت، به عضویت آن درآمده بود.
