غلامرضا گمرکی

غلامرضا گمرکی متولد سال 1323 است. نخستین داستان بلند او با نام «گذشت»، در مجله پست ایران چاپ شد.
غلامرضا گمرکی

زندگی‌نامه

آبادان زادگاهش است. همان‌جا بزرگ شد. نگارش یک انشاء در سوم ابتدایی استعدادش را در نوشتن نشان داد. تشویق‌ معلمانش انگیزه‌ای برای ادامه حرکت او در این مسیر شد و هم‌زمان با تحصیل به داستان‌نویسی نیز مشغول بود.

غلامرضا گمرکی متولد سال 1323 است. نخستین داستان بلند او با نام «گذشت»، در مجله پست ایران چاپ شد. مهارت‌اش در این حوزه او را به ادامه مسیر ترغیب کرد تا اینکه در سال 1346 نخستین فیلم‌نامه او با نام «میوه گناه» به فیلم تبدیل شد.

این آغازی برای ورودش به عرصه سینما شد و ادامه فعالیت او را تحت تأثیر قرار داد؛ به گونه‌ای که امروز او را به عنوان کارگردان و تهیه کننده توانمند سینما و تلویزیون می‌شناسیم.

سال 1380 در فیلم «تارزن و تارزان» به عنوان تهیه‌کننده حضور داشت؛ این فیلم با کارگردان علی عبدالعلی زاده به نمایش درآمد. «این زن حرف نمی‌زند» اثری مهم در کارنامه هنری اوست که تهیه کنندگی آن را برعهده داشت؛ این فیلم در سال 1381 تولید شد. «روز روشن» نیز اثر مهم دیگری از اوست که در آن با حسین شهابی همکاری داشت.  در دهه 80 و 90 در 6 فیلم به عنوان تهیه‌کننده حضور داشت.

غلامرضا گمرکی همچنین کارگردان و تهیه‌کننده فیلم کوتاه «مادر» در سال 1350 و تهیه‌کننده فیلم «مرثیه‌ای برای لاله‌زار» در سال 1387 بوده است. او همچنین دستیار کارگردانی فیلم‌هایی چون «افطار خونین» (زندگی‌نامه شهید اندرزگو) و «ایثار» (زندگی‌نامه حاج مهدی عراقی) را در کارنامه هنری خود دارد. در دهه 50 و 60 به عنوان دستیار کارگردان در 13 فیلم حضور داشت و بر تجربیات خود افزود.

او که فعالیت خود را با نویسندگی آغاز کرد، در سینما نیز از این رشته دور نماند. فیلم‌نامه فیلم‌های «پرستوهای عاشق»، «یوزپلنگ»، «باغ بلور» و «حق و ناحق» از آثار او در این حیطه است. غلامرضا گمرکی در حرفه بازیگری نیز تجربه دارد. «روز شیطان» مهمترین اثر او در این حوزه است. همچنین فیلم «من و شارمین» تجربه او در حوزه مدیر تولید محسوب می‌شود. در 11 اثر در دهه 60 تا 90 به عنوان مدیر تولید نام او به چشم می‌خورد که «یوزپلنگ» تولید سال 1364، نخستین تجربه او در این حوزه است.

غلامرضا گمرکی در مرداد ماه سال 1397 به عضویت مؤسسه هنرمندان پیشکسوت درآمد.

سایر هنرمندان

اسکرول به بالا