زندگینامه
سوم اردیبهشت سال 1301 در محله فخرآباد تهران یعنی همان دروازه شمیران کنونی متولد شد. پدر و مادرش اصالتاً مازندرانی بودند و با نیما یوشیج (علی اسفندیاری) نسبت خویشاندی داشتند. آنها هردو هنرمند بودند. مادرش از شاگردان ابوالحسن صبا بود و ویولون مینواخت و پدرش هم خط خوش و صدای خوش داشت. دوران دبستان را در مدرسه 15بهمن و دبيرستان را در مدرسه تجارت گذراند. زمانی که پدرعلاقه احمد را به نقاشی دید، او را پیش علیمحمد حیدریان که یکی از شاگردان کمالالملک بود برد و علیمحمد حیدریان، احمد اسفندیاری را به تحصیل در دانشکده هنرهای زیبا ترغیب کرد.
احمد اسفندیاری پس از دوره یادگیریاش، در امتحان عملی دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران شرکت کرد و در دومین سال تأسیس آن به عنوان نفر دوم پذیرفته شد. او در آن سالها با نقاشانی چون جلیل ضیاپور، حسین کاظمی، جواد حمیدی و منوچهر یکتایی وارد دانشکده هنرهای زیبا شده بود و زیر نظر مدرسان فرانسوی نقاشی را ادامه داد.
اولین حضور جدی او در یک رویداد هنری، حضور در نمایشگاه هنرهای زیبای تهران در سال 1325 بود. در سال 1326که دوران تحصیلش در دانشکده به اتمام رسید، تابلویی با موضوع «باشگاه افسران» را بهعنوان پروژۀ پایانی ترسیم کرد. در اوایل سال 1328 در نمایشگاه گروهی انجمن فرهنگی ایران و فرانسه به همراه حسین کاظمی، محمود جوادی پور و مهدی ویشکایی شرکت کرد. او در پایهگذاری گالری آپادانا (نخستین گالری خصوصی ایران) همکاری داشت.
احمد اسفندياری علاوه بر كوششهاي هنري، به تدريس در مدارس تهران هم مشغول بود و پس از پايان سربازي در سال 1331 باز هم به تدريس ادامه داد. در سال 1337 با نقاشي «طبيعت بيجان» در اولين دوسالانه هنری تهران شركت كرد و تا پنجمين و آخرين دوره آن در سال 1345، با دوسالانه تهران همراه بود.
او در جایی به نامهای که از چند استاد فرانسوی در اوایل دهه ۳۰ به دستش رسیده بود، اشاره کرده و گفته بود: «در پاریس وقتی کارهای من را دیده بودند تعجب کردند و برای من نوشتند که کارهایم کمی شبیه ماتیس یا موندریان است بدون هیچ تقلیدی. آنها برای من نوشته بودند که من برای خودم کسی هستم.»
اسفندیاری حرفه خود را با طبیعت و نقاشیهای رئال آغاز کرد اما در دوره دانشجویی به خاطر علاقهمندی به آثار هنرمندانی چون گوگن، سزان و رامبرانت سبک امپرسیونیست را برای آثار خود انتخاب کرد و بیشتر به آن پرداخت. او پس از اینکه سبکهای دیگر را هم تجربه کرد، به شیوه آبستره فیگوراتیو رسید.