احمد ناطقی

ششم مرداد سال 1337 در تهران متولد شد. او فارغ‌التحصیل رشته کارگردانی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران است.

عکاسی را در دهه 50 و از دوران جوانی شروع و در سال 1357 در دوران انقلاب اسلامی ایران نیز از تظاهرات، انقلاب و … عکاسی کرد. از سال 1363 به عنوان رئیس اداره عکس خبرگزاری جمهوری اسلامی، عکاسی حرفه‌ای را آغاز کرد، در دوران جنگ 8 ساله ایران و عراق عکس‌های بسیاری گرفت و به عنوان یکی از عکاسان جنگ شهرت یافت.

احمد ناطقی در نمایشگاه‌های متعدد داخلی و خارجی شرکت کرده و جایزه‌های بین‌المللی بسیاری گرفته است. آخرین نمایشگاه انفرادی او در سال 1379 در خانه عکاسان ایران با عنوان «تولد در زندان» برپا شد.

سال 1369 وارد حوزه هنری شد و جشنواره بین‌المللی عکس کودک و نوجوان را بنیان گذاشت. او همچنین طراح اصلی و از بنیان‌گذاران خانه عکاسان ایران و انجن عکاسان فردا و در حال حاضر مدیر «خانه عکاسان ایران» است.

احمد ناطقی مجموعه‌ای تصویری از مراسم حج در عربستان را به نام «مشق عشق» منتشر کرد و پس از آن اثر دیگری از او، که تصاویر سوئیت سمفونی و نمایش اجرا شده در تالار وحدت است، با عنوان «رسول عشق و امید» چاپ شد.

آخرین نمایشگاه خیابانی او، 21 سال پس از فاجعه حلبچه در سال 2009 میلادی و در همان محل‌های وقوع حادثه برگزار شد. او پس از برگزاری این نمایشگاه به مدت دو سال در جستجوی افراد زنده تصاویرش بود، 7 نفر از آن‌ها را در مشهورترین عکس‌هایش یافت، پس از گفتگو با آن‌ها عکس‌هایی از ایشان تهیه کرد و مجموعة عکس‌های فاجعه به همراه نمایشگاه خیابانی و عکس‌های مقایسه‌ای را در مجموعه‌ای با عنوان «صدای سکوت» به سه زبان کردی، فارسی و انگلیسی به چاپ رساند.

ناطقی معتقد است عکاسی مستند اجتماعی یکی از مهم‌ترین شاخه‌های عکاسی است که نقش بسزائی در تحولات اجتماعی دارد.

احمد ناطقی مدرک درجه یک هنری دارد و در سال 1397 عضو مؤسسه هنرمندان پیشکسوت شده است.