زندگینامه
اول خرداد 1300 خورشيدي در اصفهان متولد شد. مقدمات ابتدايي موسيقي را نزد پدرش شعبان خان فراگرفت و در رشتههاي مختلف هنر از جمله تار، سهتار، سنتور و كمانچه توانست به مقام استادي برسد. اواسط دهه 30 خورشيدي به دعوت سازمان راديو به تهران آمد و در برنامههاي گوناگوني مانند برنامه گلها و اركستر حسين ياحقي به عنوان تكنواز و همنواز فعالیت کرد. او با بزرگاني همچون فرامرز پايور، علي اصغر بهاري، محمد اسماعيلي و سيد محمد موسوي مسافرتهاي متعددي به كشورهاي اروپايي، آسيايي و آمريكا داشت.
فعالیتهایی مثل تكنوازي و دونوازي به همراه تنبك در داخل و خارج از كشور، ضبط كاستهاي مختلف به صورت تكنوازي يا جواب آواز، كنسرتی به همراه گروه استادان (گروهي كه تمام اعضاي آن به معناي واقعي استاد بودند) به سرپرستي فرامرز پايور بخشي از زندگي باشكوه هنري استاد جلیل شهناز را تشكيل ميدهد.
او با تعداد زيادي از نوازندگان و خوانندگان ايراني از جمله فرامرز پايور، حبيبالله بديعي، پرويز ياحقي، همايون خرم، علي تجويدي، حسن كسايي، تاج اصفهاني، اديب خوانساري، اكبر گلپايگاني، حسين خواجه اميري، محمدرضا شجريان، شهرام ناظري، حسن زيرك، علياصغر شاهزيدي، طباطبايي و محمد اصفهاني همكاري کرد. آلبوم «كنسرت استادان موسيقي ايران» با آواز شهرام ناظري يكي از دستاوردهاي اين همكاري است.
از جمله آثار استاد جلیل شهناز میتوان به آلبومهاي آواز و تصنيفهاي ايراني «نوبهار»، «رهآورد»، «راز»، «آواز شهناز»، «باغ نوا»، «بيات ترك»، «چهارمضراب»، «صد سال تار»، «مهر»، «دفتر تار»، «افتخار آفاق»، «عشق و زندگي»، «نويد بهاري»، «شور و زندگي»، «تار سولو»، «تار و ترمه»، «ياران زندهرود» و «شهناز شهنواز» اشاره کرد.
جليل شهناز در سال در 1383 به پاس يك عمر فعاليت هنري و تأثيرگذاري مستمر در عرصه موسيقي، به عنوان چهره ماندگار هنر و موسيقي برگزيده شد. بررسي سبك موسيقيايي جليل شهناز حكايت از سادگي و ايجاز جملات و همچنین روان بودن تحريرها و آواز دارد اما با بررسي دقيق و همه جانبه در فن نوازندگي او، سادگي و رواني شكل ديگري به خود مي گيرد؛ به عبارت ديگر نغمهها در عين سهولت ظاهري، از لحاظ تكنيكي بسيار مشكل و حتي گاهي غير ممكن است و اين مصداق بارز امري سهل و ممتنع است. موسيقيشناسان اصيل، اين سادگي را ناشي از فهم بالاي شهناز میدانند كه به قصد ارتباط با عموم مردم آن را به سادهترين شكل ممكن عرضه میکرد.
استاد جلیل شهناز مدرک درجه یک هنری داشت و از ابتدای فعالیت مؤسسه هنرمندان پیشکسوت در آن عضو بود. او پس از يك دوره بيماري و به دليل كهولت سن در27 خرداد 1392 خورشيدي در بيمارستان آراد تهران درگذشت.