اول دی سال ۱۳۲۱ در اردبیل به دنیا آمد. سپس به همراه خانواده خویش به تهران آمد. از کودکی عاشق عکاسی بود و بعد از اتمام دوره سیکل دبیرستان تحصیل را رها کرد و برای کار به روزنامه کیهان رفت. ابتدا در انبار روزنامه، بعد در آرشیو آن و سپس در لابراتوار آن مشغول به کار شد. شور و شوقی که او برای فراگیری داشت مسئولین روزنامه را ترغیب می‌کرد که به او کارهای مهم‌تر بدهند و بالاخره در سن هفده سالگی عکاس بخش ورزشی روزنامه شد. پرتوی کارش را با عکاسی خبری در شاخه‌های مختلف عکاسی ادامه داد و از عکس‌های معروف و به‌یاد ماندنی او می‌توان به بیعت همافران با امام، بسته شدن فرودگاه در دوره بختیار و اعدام سران رژیم سابق در دبیرستان علوی اشاره کرد.
در سال ۱۳۵۶ از انقلاب ایران عکس‌های منحصربه‌‌فردی تهیه کرد. طی سال‌های جنگ ایران و عراق به‌عنوان دبیر سرویس عکس روزنامه کیهان برگزیده شد. پس از ۳۱ سال خدمت در روزنامه کیهان در ۲۷ شهریور ۱۳۶۸ بازنشسته شد و به‌دلیل دوستی و علاقه‌ای که به پروفسور حسابی داشت با قسمت فرهنگی بنیاد حسابی همکاری خود را شروع کرد.
تعدادی از عکس‌های او در جریان انقلاب ایران در سال ۱۳۵۷ به عکس‌های نمادین این انقلاب تبدیل شد که مشهورترین آنها دیدار همافران ایرانی با امام خمینی (ره) در روز ۱۹ بهمن ۱۳۵۷ بود.
حضور مردم در فرودگاه مهرآباد در روز ورود امام خمینی به ایران در ۱۲ بهمن و اعدام مقام‌های حکومتی پیش از انقلاب ایران در دبیرستان علوی از دیگر رویدادهایی است که پرتوی از آنها عکاسی کرده بود.
تعدادی از عکس‌های معروف پرتوی عبارتند از:
عکس مربوط به بسته شدن فرودگاه توسط نظامیان به فرمان بختیار در 4 بهمن ماه 1357
عکس مربوط به ورود امام خمینی (ره) به ایران در فرودگاه مهرآباد 12 بهمن 1357
عکس مربوط به بیعت همافران با امام خمینی در تاریخ 19 بهمن 1357
همچنین برخی فعالیت‌های هنری این عکاس برجسته عبارتند از:
برگزاری چندین نمایشگاه عکس با موضوعات انقلاب و دفاع مقدس
دبیری سرویس عکس روزنامه کیهان در طول سال‌های دفاع مقدس ــ 1362 تا 1367
دریافت لوح تقدیر از نخستین جشنواره تخصصی مطبوعات ورزشی در ایران
دریافت لوح و تندیس از دومین همایش تجلیل از فجرآفرینان عاشورایی ــ بهمن 1385
دریافت لوح و مدال در همایش راویان نور و بزرگ‌داشت عکاسان انقلاب ــ بهمن 1386
دریافت تقدیرنامه از فرماندهی نیروی هوایی ارتش در آستانه بیست و نهمین سالروز بیعت همافران با امام خمینی ــ بهمن 1386
استاد حسین پرتوی سال‌ها دچار بیماری ای اس ال یا لو گهریک (بیماری‌ای که دستگاه عصبی مرکزی را از کار می‌اندازد) شده بود و بدون هیچ حرکتی در بستر بیماری بود و متأسفانه روز 28 اردیبهشت 1393 به دیار باقی شتافت.
استاد حسین پرتویی مدرک درجه یک هنری داشت و از ابتدای فعالیت مؤسسه هنرمندان پیشکسوت عضو آن بوده است.
