سال ۱۳۱۷ در عودلاجان تهران متولد شد. تحصیلات خود را تا دیپلم در تهران به پایان رساند. سپس برای ادامه تحصیل در رشته رفتارشناسی به آلمان و کانادا سفر کرد. حدود سال ۱۳۴۱ به ایران بازگشت و ۷ سال به فعالیت در مطبوعات و رادیوی آن زمان پرداخت. سال ۴۲ با مشاهده صحنه شهادت یکی از جوانان انقلابی در حوالی میدان ارگ تصمیم به ترک رادیو گرفت و دیگر به آن سازمان بازنگشت و تنها به فعالیت‌های مطبوعاتی خود ادامه داد. ابرآویز از سال ۱۳۴۷ سازمان تبلیغاتی پرقدرتی را راه‌اندازی کرد که این سازمان تا زمان پیروزی انقلاب در سال ۱۳۵۷ پابرجا بود. طی این دوره ابرآویز به واسطه فعالیت‌های موفق تبلیغاتی فرهنگی‌‌اش در زمینه جمع‌آوری کمک برای زلزله بوئین‌زهرا موفق به دریافت جایزه جهانی تبلیغات از سازمان بین‌المللی تبلیغات، IAA، شد.
ابرآویز در تابستان سال ۱۳۵۷ که برای ثبت اختراعی به انگلیس سفر کرده بود، ازطریق تلویزیون از اخبار انقلاب ایران مطلع شد و به ایران بازگشت. او با مشورت گرفتن از رهبران انقلاب، شهید دکتر بهشتی، آیت‌الله خامنه‌ای و آیت‌الله هاشمی رفسنجانی تصمیم گرفت بضاعت هنری خود و سازمان تبلیغاتی با تجربه‌اش را در پیشبرد اهداف انقلاب به خدمت بگیرد. ابرآویز اعضای گروه سرود خود را با هم‌فکری شهید دکتر مفتح و مرحوم طالقانی از جوانانی که در مجالس این بزرگواران شرکت داشتند، انتخاب و فعالیت خود را شروع کرد.
استاد در اوج روزهای حکومت نظامی رژیم پهلوی با هزینه شخصی خود استودیوی موسیقی اجاره کرد، اعضای گروه سرود را در آنجا گرد آورد و به شکل مخفیانه و به دور از چشم نیروهای اطلاعاتی و نظامی رژیم، به تولید و ساخت سرودهای انقلاب پرداخت. از این لحاظ شاید بتوان گفت که او در کنار رادیو و تلویزیون و ارشاد آن زمان، تنها تهیه‌کننده مستقل هنر انقلاب محسوب می‌شد که با هزینه شخصی آثار و محصولات متنوع هنری را به تولید می‌رساند، اما کسی او را چندان در صحنه نمی‌دید. وی در زمان محمدرضا پهلوی فعالیت‌های سیاسی داشت و از وقایعی چون نیمه خرداد 13۴۲ و ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ عکاسی کرده است.
محمدعلی ابرآویز در سال‌های پس از پیروزی انقلاب چند سالی در خارج از کشور زندگی کرد و چند سال قبل به ایران بازگشت و برای مدتی مشاور فرهنگستان هنر بود. خاطرات و زندگی هنری او در سال‌های اخیر به همت واحد تاریخ شفاهی «دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی» به‌صورت تصویری ضبط و ثبت شده است.
محمدعلی ابرآویز در سرایش ترانه مهارت زیادی داشت و برخی از ترانه‌های شهرت بسیاری دارند. او هجده سرود و ترانه مشهور در روزهای نخستین انقلاب اسلامی ساخته که از آن جمله می‌توان به غریو لاتخف، بوی گل سوسن و یاسمن آید، معمار طرح حرم، الله‌اکبر، سمفونی میدان شهدا، آمدن موعود، دیو چو بیرون رود فرشته در آید، الله الله، خمینی ای امام اشاره کرد.
این هنرمند پیشکسوت و خاطره‌ساز انقلاب در ۲۳ آبان ماه ۱۳۹۲ دار فانی را وداع گفت.
محمدعلی ابرآویز از ابتدای فعالیت مؤسسه هنرمندان پیشکسوت عضو بوده است.
