یادداشت استاد حسیننوروزی پیشکسوت تجسمی و عضو موسسه هنرمندان پیشکسوت در خصوص استاد قباد شیوا که در روزنامه ایران به تاریخ شنبه دوم اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ منتشر گردید.
گرافیک بومی و خلاقیت فرمی
حسین نوروزی/ طراح گرافیک:
قباد شیوا و جمعی از همنسلان او با تحصیلات نقاشی از دانشکده هنرهای زیبا از معدود هنرمندانی بود که از میانه دهه چهل خورشیدی پا را فراتر از یک نقاش خارج از آتلیه هنری و دانشکده هنرهای زیبا گذاشتند و همزمان کوشیدند توانمندیها و خلاقیتهای خود را در عرصههای جدیدتر و با سفارشات طراحی گرافیک و در قالبهای طراحی در نشریات، تبلیغات و طراحی پوستر، نشانه و جلدهای کتاب و گرافیک محیطی و کار با حروف فارسی به میدان آوردند که حاصل آن آثار بسیار فاخری از آن سالهاست.استاد شیوا بیتردید از پیشگامان هنر معاصر ایران است، چه در نقاشی و چه در گرافیک. با این حال او به دلیل فعالیتهای مستمر در عرصه گرافیک از افراد تأثیرگذار در شکلگیری گرافیک معاصر ایران و نیز تأسیس انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران است.
نشانه انجمن که یک دست هنگام طراحی است از آثار ماندگار اوست. استاد شیوا همواره در به کارگیری خط فارسی و قابلیتها و فرمهای آزاد آن آثار شگرفی پدید آورده است.شیوا به گواهی آثار ارزشمندش کوشید تا هویت و نمایهای نو از طراحی ایرانی مبتنی بر اصول و معیارهای نوین دانشگاهی و آکادمیک غرب و منطبق با فرهنگ محلی ایران ارائه دهد.فرمها در آثار استاد قباد شیوا اغلب برگرفته از روح طراحی قرون و اعصار آثار فاخر نقاشی، نقش برجستهها و سفالینهها و نگارگریهای رنگی گذشته ایرانی است.
اگرچه با رویکردی نو و کاملاً با لحن و بیان شخصی «شیواگونه».ذهن سیال و خلاق شیوا در تولید هر اثر گرافیکی امضای خود را دارد؛ از طراحی نشانههای نوشتاری و لوگوتایپها که بهشدت برگرفته از نوعی سیالیت و روانی خط شکسته فارسی است با لهجه شیوا تا پوسترها و آگهیها و نشریات که با آمیزهای از رنگهای خاص یک ترجمه معاصر رنگین و چشمنواز از آثار نگارگری ایران و مینیاتورهای دوران مختلف تصویرسازی مکتبهای شیراز، تبریز و هرات را به زیبایی در ذهن مخاطب و با صبغه ایرانی تأکید بر هویت ملی به رخ میکشد.
عمده آثار استاد شیوا پیش از آنکه حاصل سرهم بندی عناصر تکراری خط و نقش باشد، هر اثر قابی شگرف و خاص با امضای شیوا است که تمام عناصر آن با دقت و وسواس بسیار شخصیسازی شده و هیچ عنصری در آثارش مابهازای خارجی و مشابه ندارد. نستعلیق و شکسته در آثار شیوا در یک نظام همآمیزی شده هنرمندانه با نوعی تکنیک هند رایتینگ و دست آزاد به شیوه و شکلی خاصی بروز پیدا میکند، همانگونه که رنگها در آثارش حکایت از قصهسرایی ایرانی دارد. ارجاعات ذهنی آثار استاد شیوا به مؤلفههای تاریخی و زیباییشناسی ایران معطوف است که همواره با شاعرانگی و بیان شیوا و تعصب خاص ایرانی شعر خود را میسراید. جدیترین روایتهای گرافیک استاد شیوا در واقع اشعاری را میماند که بیت بیت آن بسان فرم و رنگهای آهنگین و رنگین و سیال و سحرآمیز و خیالانگیز همچون خود استاد شیوا است.
عمرش دراز و سلامتی ارزانی وجودش و سایه بلندش بر سر هنر و فرهنگ ایران هماره مستدام و مانا باد.